تنهایی های من

می گن می شه به آینده سفر کرد. یعنی اگه بشه به سرعت نزدیک به نور حرکت کرد نا خود اگاه دیگرونی که اینجا نشستن، تو رو طوری میبینن که داری به سمت آینده حرکت میکنی. اما مشکل اینه که میگن نمی شه به گذشته برگشت و این سفر یه سفر یه طرفه است. خوب این یه دلیل منطقی برای این مسئله است که بگیم تا حالا چرا از آینده کسی نیومده به این دنیای که ما توش زندگی میکنیم. اما اگه فرض این باشه که آیندگان بینهایت سال وقت داشته باشن و دنیا هم که بینهایت ری سورس می تونه داشته باشه بالاخره یکی پیدا می شه که یه چیزی اختراع کنه و برگرده! اما من یه فرضیه دیگه دارم که چرا کسی تا به حال برنگشته!!  داستان از اونجایی شروع می شه که می گن یونیورس شده مولتی ورس! اینطور که من فهمیدم یعنی تو یه نقطه یه سوراخی باز می شه و هی یکی، یا یه چیزی، یا ختی خودش هی توش فوت میکنه تا اونورش مثل یه بادکنک بزرگ شه و بزرگ شه و اون موقع که دیگه زورش نمی رسه بیشتر فوت کنه همه بادهای بادکنک جمع می شن و بر می گردن  تو شکمش و این بار مثل اینه که این وری فوت میکن و فوت میکن. خلاصه اون ور خسته شه این ور فوت میکنه و این ور خسته ...