تنهایی های من

نقطه امروز بر می گردیم به همون بحث قدیمی ... دقیقا یادم نمی آد چی شد که اینطوری فکر کردم و در تقابلش چی نوشتم. از طرفی تمایل ندارم ذهنیت امروزم رو با نوشته های قبلیم آلوده کنم به همین خاطر دوباره نمی خونمش. به باور چند تا چیز می شه رسید و می شه این باور رو به دیگرون تعمیم داد. مثلا نقطه چیه؟ هیچی یه ؟یه چیزیه؟ یا همه چیزه؟ مهم نیست خودمون تعریفش کردیم و با اون برای خودمون دهنیت ساختیم تا بتونیم باهاش چیز دیگه مثل خط رو بسازیم. و خط رو بشناسیم و بدونیم تو چه مختصاتی ازش وایستادیم. خوب اگه ما نقطه رو مبنی بر تعریف ساخته باشیم که خودمون نمی دونیم چیه، چه جوری می خواهیم خط رو تعریف کنیم که مجموعه چیزهایی که نمی دونیم وقتی کنار هم قرار بگیرن می شن یه چیز دیگه ای که نمی دونیم چیه اما بهش می گیم خط. بعد هم بریم سر سطح و حجم و زمان و ... آخرش هم خدا. پس اولین کاری که باید بکنیم شناخت دقیق یه نقطه است. اگه بتونیم اونو خوب تعریف کنیم می تونیم دنیا و خالقمون رو بهتر از همیشه بشناسیم. اصرار می کنم بحث مربوط به شناخت نقطه است نه مربوط به تعریفش وگرنه همه تعریف نقطه رو خوب می دونن. اگه بتونی تو یه م...